Hein Klein Schiphorst werkt bij CRH, het moederbedrijf van betonfabriek Struyk Verwo Infra. Hun productielocatie ligt buitendijks in de uiterwaarden tussen de spoorbrug en de brug van de A12. Klein Schiphorst: “Eén van de hallen ligt dwars op de IJssel en kan een bottleneck vormen voor de afvoer van de rivier bij hoogwater. We zijn ons bewust van deze ongunstige ligging in het kader van waterveiligheid.”
“Tijdens de initiatieffase van het Rivierklimaatpark (2008 – 2015) heb ik dan ook samen met de twee andere bedrijven in Westervoord-Noord, de gemeente en Natuurmonumenten nagedacht over de mogelijkheden die er zijn om de waterveiligheid te verbeteren. Een voor de hand liggende maatregel voor ons bedrijf zou kunnen zijn die hal te verplaatsen.”
Parelproject
Klein Schiphorst: “Alle mogelijke maatregelen die we konden bedenken zijn verwoord in het uitvoeringsplan IJsseluiterwaard Westervoort dat we in 2015 hebben aangeboden aan de gedeputeerde op het gemeentehuis. We zijn vervolgens uitgenodigd voor een gesprek met minister Schultz van Haegen, om het draagvlak voor dit plan en voor ontwikkelingen in de andere deelgebieden in het Rivierklimaatpark meer kracht bij te zetten. Vooral ook om aan te geven dat vele partijen in de uiterwaarden willen samenwerken op het vlak van waterveiligheid en de inrichting van de uiterwaarden.”
“De minister heeft de aanpak en onze werkwijze erg op prijs gesteld en niet veel later Rivierklimaatpark IJsselpoort en een soortgelijk plan bij Varik-Heesselt aangewezen als parelprojecten in het kader van het Deltaplan Rivieren. Een mooi resultaat!”
Startschot
“Daarna bleef het helaas een tijd stil,” vertelt Klein Schiphorst. “De overheid moet zich natuurlijk houden aan de formele processtappen, maar voor de betrokken partijen mocht het allemaal wel wat sneller op gang komen. Samen met Natuurmonumenten en het waterschap hebben we hierop geduid in een korte presentatie welke in 2016 is getoond tijdens een nationale bijeenkomst van het Deltaprogramma. In het begin van dit jaar is door het rijk het startschot gegeven voor de nu lopende MIRT-procedure. Deze meerjarensystematiek van de overheid knipt het project op in verschillende fasen. We zitten nu in de zogeheten Verkenningsfase.”
Klankbordgroep adviseert
“Begin 2017 is ook de klankbordgroep opgericht,” vervolgt Klein Schiphorst. “De klankbordgroep bestaat uit een tiental betrokken en deskundige leden op diverse aandachtgebieden. Onze rol is om de stuurgroep (waarin bestuursleden van de tien partners zitten) te adviseren. Wij adviseren over de mate van draagvlak door te kijken naar de wijze waarop betrokkenen zijn geïnformeerd, of ze zijn gehoord en in welke mate ze zijn betrokken bij de totstandkoming van mogelijke maatregelen op weg naar het uiteindelijke voorkeursalternatief.”
“We spreken dus niet per definitie namens de belanghebbenden en het is dus ook niet onze taak om ideeën of wensen te verzamelen en in te brengen. Dat doen de belanghebbenden zelf. We attenderen ze wel zoveel mogelijk op de momenten waarop ze van zich kunnen laten horen. Zoals tijdens de werkateliers die deze twee weken plaatsvinden in het gebied.”
De toekomst van ons gebied
Klein Schiphorst: “Ik roep de belanghebbenden uit dit gebied dan ook op om naar deze werkateliers te gaan en mee te praten en mee te denken. Projectdeskundigen vertellen u daar over de al geplande ontwikkelingen en effecten daarvan. Ze laten zien welke ideeën er al zijn, ingebracht door de tien samenwerkende partners, ondernemers, bewoners, agrariërs en recreanten in het gebied. Daarnaast nodigen we iedereen uit om met open mind met ons mee te kijken of we niets over het hoofd hebben gezien. Of er niet nog meer mogelijk is dan we al in beeld hebben gebracht.”
“Ik vind het echt belangrijk dat zoveel mogelijk betrokkenen uit dit gebied meedenken,” benadrukt Klein Schiphorst. “Het gaat tenslotte om de waterveiligheid en de toekomstige leefomgeving van ons allen.”
Veelzijdigheid behouden en versterken
Klein Schiphorst heeft persoonlijk ook een wens: “Ik woon en werk in dit gebied vanwege de veelzijdigheid: het afwisselende landschap waarbij natuur, bedrijvigheid, ontspanning en stedelijke rumoer prima samengaan. Ik hoop van harte dat we de meest optimale balans vinden tussen waterveiligheid en ontwikkeling van economie, natuur en recreatie. Dat de veelzijdigheid van het gebied behouden blijft en we die mogelijk zelfs kunnen versterken.”